Bazen aşk sınır tanımaz. Ne sınırlar, ne diller ne de ırklar aşka hükmedemeyebiliyor. İşte bir sığınmacı ile bir sınır polisinin, sınırda başlayan aşk hikayesi.
Sabahın erken saatlerinde Tabanovce’ye ulaşıyorlar. Nura Arkavazi, 300 kişilik sığınmacı grubundaki tek İngilizce bilen kişi olduğunu için, sığınmacılar ondan polislere ne zaman hareket edeceklerini sormasını istedi: “Sordum ancak tüm polisler Bobi’nin İngilizce bildiğini söyledi.”
O günü anlatan Makedonyalı sınır polisi Bobi Dodevski ise eşiyle ilk kez bir mart günü karşılaştığını söylüyor. Bobi o gün normal şartlarda izinli olması gerekirken, amiri sığınmacı yoğunluğu nedeniyle kendisini işe çağırmış.
Eşini tanıdığı gün kadere inanmaya başladığını belirten Dodevski, Nura ile tanışmasını şöyle anlatıyor: “Nura’yı ilk bakışta fark ettim. Ondan önce çok insan geçiyordu ancak hiç kimse böyle bir izlenim bırakmadı. Gözlerinde özel bir şey vardı. Bana, sınırın açılıp açılmayacağını sordu. Ben de endişe etmemesi gerektiğini, hayatındaki her şeyin iyi olacağını söyledim.”
Iraklı Nura Arkavazi, daha sonra Sırbistan’a geçmek için Dodevski’nin kendisine yardım ettiğini ancak Sırbistan sınır polisi tarafından geri çevrilerek yeniden Tabanovce’deki kampa yerleştirildiğini belirtiyor. Nura, burada kaldığı süre boyunca aktivist ve sivil toplum kuruluşlarına tercüman olarak yardımcı olmuş.
Bir süre sonra Makedon sınır polisi Bobi, Nura’nın elinden tutarak kendisiyle konuşmak istediğini söylemiş.
Arkavazi, “Konuştuk. Bobi’nin sorduğu ilk soru sevgilimin ya da eşimin olup olmadığıydı. Ben de sevgilimin olmadığını söyledim.” diyor.
Arkavazi, “Konuştuk. Bobi’nin sorduğu ilk soru sevgilimin ya da eşimin olup olmadığıydı. Ben de sevgilimin olmadığını söyledim.” diyor.
Bir ay buluşup görüştükten sonran Dodevski, Nura’dan Makedonya’yı terk etmemesini ve hayatına onunla devam etmesini istedi. Nura da hiç düşünmeden teklifi kabul etti.
Makedonya’yı beğendiğini ve burada kendisini sığınmacı gibi hissetmediğini ifade eden Arkavazi, insanların kendisine sanki yıllarca tanışıyormuş gibi davrandığını, her gün görüştüğü bir arkadaş çevresi dahi olduğunu söyledi.
Geçen yıl, aynı zamanda Nura’nın doğum günü olan 13 Temmuz’da, ülkenin kuzeyindeki Kumanova’da farklı etnik gruplardan insanların da katılımıyla düğün yapan çift, düğünde her iki tarafın da adetlerini yerine getirdiklerini anlattı.
Nura Arkavazi, Makedonya’daki günlük yaşantısından ise şöyle söz ediyor: “Bakkala gittiğimde İngilizce bilmeyen insanlar ne kadar ödemem gerektiğini anlatmaya çalışıyor. Gülüyor ve şakalaşıyoruz. Makedoncayı öğrenmeye başladım. Kendimi yabancı hissetmiyorum. Kendi ülkemde gibiyim, sadece dilini konuşmuyorum.”
Arkavazi, kendisi için en önemli noktanın insanlara yardım etmek olduğunu söylüyor ve “Benim için yardım ettiğim kişinin Müslüman, Hristiyan veya başka bir dine mensup olmasının önemi yok. Dünyanın en iyi hissi, yardımcı olduğunuz insanın yüzündeki gülümsemedir.” diyor.